بازآرایی عروق به کمک گرفت های عروقی زیست تخریب پذیر و الاستومریک
گرفت های پیوند شده شامل جایگزین های عروقی، به طور اجتناب ناپذیری بوسیله سلول های میزبان بازآرایی می شوند. طراحی گرفت هایی که بازآرایی های سازنده را پیش ببرند به عنوان یک چالش در پزشکی بازساختی باقی مانده اند.
محققان چینی در مطالعه ای از یک پلیمر الاستیک زیست تخریب پذیر، پلی (ال-لاکتید-کو-زتا کاپرولاکتون)(PLCL) برای ایجاد گرفت عروقی که بوسیله نانوفیبرهای همراستا احاطه شده بود، استفاده کردند. این گرفت ها ویژگی های مدیریت شوندگی عالی را نشان می دهند و به دفرمه شدن یا تغییر شکل دادن مقاومت نشان می دهند. بدنبال پیوند شدن به آئورت شکمی رت، بازسازی آئورت جدید هدایت شونده با گرفت در کوتاه مدت(چهار هفته) صورت گرفت که بوسیله نفوذ و همراستا شدن سریع سلولی و اندوتلیالی شدن کامل نشان داده شد.
طی بازآرایی عروقی، نسبت بالای ماکروفاژ M2/M1 تشخیص داده شد و بیان سیتوکین های پیش التهابی و ضد التهابی ابتدا افزایش یافت و سپس طی دوره پیگیری تا سطح طبیعی کاهش یافت. در ماه 12، گرافت های PLCL تقریبا به طور کامل تخریب شد و یک شریان جدید به خوبی یکپارچه شده با مشخصه های قابل مقایسه با شریان های طبیعی مانند شفافیت ظاهری، پالس های هم زمان، سازماندهی متراکم و منظم ماتریکس خارج سلولی(ECM)، ویژگی های مکانیکی قوی و سازگار و پاسخ های وازومتری به عوامل دارویی شکل گرفت.
در مجموع، استراتژی این محققان یک راه جدید برای بازسازی بافتی هدایت شده، بوسیله طراحی گرافت ها برای پیشبرد بازآرایی بافتی از طریق کنترل ویژگی های ساختاری، تخریبی و مکانیکی داربست ها را نشان می دهد.
Reference: https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S014296121830629X?via%3Dihub